Turek w czasach II wojny światowej. Tak wyglądało wtedy miasto. Archiwalne zdjęcia

Pierwsze jednostki niemieckie wkroczyły do Turku już 7 września 1939 roku. Była to grupa zmotoryzowana, która dość szybko została wyparta przez oddział polski z 60 pułku piechoty. W dniach kolejnych nazistom udało się całkowicie przejąć miasto, a 17 września na placu targowym dokonywane były już pierwsze masowe egzekucje.

Po zakończeniu kampanii wrześniowej, Turek został wcielony do Okręgu Rzeszy „Kraj Warty", a miasto zostało najpierw dołączone do rejencji kaliskiej, a później do łódzkiej. Jeszcze w 1939 r. wszelkie nazwy urzędów, zakładów i instytucji zmieniano na niemieckie, językiem urzędników był język niemiecki. Również każdy urzędnik obowiązkowo musiał być pochodzenia niemieckiego.

Okupant utworzył w mieście getto, które zlokalizowano na ulicy Wąskiej i Szerokiej. Funkcjonowało ono do sierpnia 1941 r., po czym ludność żydowską wywieziono do getta w nieodległym Czachulcu. Rok później i to zlikwidowano, a pozostałych przy życiu Żydów wymordowano w obozie zagłady w Chełmnie nad Nerem.

W czasie wojny i okupacji w Turku istniał ruch oporu. Turkowski obwód AK liczył 1614 żołnierzy. Koniec wojny dla Turku to 21 stycznia 1945 r., kiedy to Armia Czerwona weszła do miasta od strony dzisiejszej ulicy Dobrskiej i Uniejowskiej. Niemcy wycofali się nie próbując bronić miasta. Turek w tym czasie liczył około 7 tyś. mieszkańców.