Nasza Loteria NaM - pasek na kartach artykułów

Bazylice Najświętszej Maryi Panny Licheńskiej można zwiedzać wystawę , „Nic dodać, nic ująć: Rubens, Rembrandt”.

Krzysztof Nowak
Krzysztof Nowak
Dzisiaj 413. rocznica urodzin Rembrandta van Rijn. Z tej okazji przypominamy, że w Muzeum im. ks. Józefa Jarzębowskiego znajdującym się w bazylice do października można zwiedzać wystawę „Nic dodać, nic ująć: Rubens, Rembrandt”. Na wystawie można podziwiać zestawione obok siebie grafiki wielkich mistrzów Rubensa i Rembrandta – informuje Anita Rossa z licheńskiego Muzeum – Grafiki są szczegółowo opisane, a zwiedzający mogą korzystać z multimedium, które krok po kroku przedstawia, jak powstaje miedzioryt, akwaforta, drzeworyt czy litografia.

Rembrandt van Rijn urodził się w Lejdzie 15 lipca 1606 roku, był synem młynarza. Uczęszczał do szkoły łacińskiej a następnie kilka miesięcy studiował na uniwersytecie w Lejdzie. Życie studenckie jednak mu nie odpowiadało i rozpoczął naukę malarstwa u Jacoba van Swanenburgha a nastepnie u Pietera Lastmana. Lastman, który przebywał dość długo we Włoszech, wprowadził Rembrandta w tajniki nowych trendów pojawiających się w malarstwie międzynarodowym.

W malarskiej działalności Rembrandta wyróżnić można cztery etapy – młodość spędzoną w Lejdzie do 1631 roku; szczęśliwy okres w Amsterdamie do 1642 roku – małżeństwo z Saskią i urodziny syna Tytusa; okres dojrzałości twórczej do około roku 1656 i okres starości, kiedy powstawały jego najbardziej oryginalne dzieła.

Rembrandt uprawiał twórczość malarską ale równocześnie z nią powstawały liczne rysunki i grafiki, wykonywane z takim samym zaangażowaniem emocjonalnym – podkreśla Rossa. Zarówno w obrazach jak i w rycinach dążył do wyrażenia za pomocą kreski i światła ekspresji psychiki ludzkiej i przyrody. Faworyzował bezkompromisowy realizm, który doprowadził niektórych krytyków do twierdzenia, że preferuje brzydotę.

O indywidualności sztuki rytowniczej Rembrandta zadecydowało przede wszystkim twórcze podejście do jego ulubionej techniki graficznej – akwaforty. Uzupełniał ją sucha igłą, przecierał płyty pumeksem, pogłębiał ryt. Te innowacje, zwłaszcza w scenach nocnych, czy rozgrywających się w mrocznych pomieszczeniach, dają złudzenie całkowitego zatarcia kreski na rzecz walorów malarskich. Ryciny Rembrandta cieszyły się wielkim uznaniem i stały się inspiracją dla następnych pokoleń artystów.

Rembrandt zmarł w Amsterdamie w roku 1669.

Muzeum im. Józefa Jarzębowskiego MIC miena 2 i 3 piętrze bazyliki Matki Bożej Licheńskiej, nad zakrystią. Wstęp do Muzeum jest bezpłatny. Otwarte jest codziennie od godz. 10 do 16, oprócz poniedziałków, a w soboty – dwie godziny dłużej – do godz. 18.00.

Załączona grafika przedstawia Autoportret Rembrandta w berecie, Rembrandt zdziwiony. Kopia została wykonana przez Cumano Constantino (ok 1760-ok 1805) we Włoszech w latach 1775-1803 (akwaforta, rylec)

od 12 lat
Wideo

Bohaterka Senatorium Miłości tańczy 3

Dołącz do nas na Facebooku!

Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!

Polub nas na Facebooku!

Kontakt z redakcją

Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?

Napisz do nas!

Polecane oferty

Materiały promocyjne partnera
Wróć na konin.naszemiasto.pl Nasze Miasto