Prelegentem był Alex Dancyg, wykładowca Instytutu, Żyd pochodzący z warszawskiej, inteligenckiej rodziny, od ponad 50 lat mieszkający w Izraelu. Pan Dancyg na każdym kroku podkreśla, że jest Żydem i Izraelczykiem, a jednocześnie potrafi wyrecytować z pamięci wszystkich polskich olimpijczyków, kibicował Małyszowi i polskim siatkarkom.
Najchętniej czyta Sienkiewicza, a wnuczce - Brzechwę i Tuwima. Jego celem życiowym jest wyjaśnianie młodym Izraelczykom skomplikowanych relacji miedzy Żydami i Polakami, pokazywanie, że Oświęcim i Treblinka to świadectwo wspólnej tragedii, że obok pogromu kieleckiego i Jedwabnego są wstrząsające historie Polaków, ukrywających podczas wojny całe rodziny Żydów, że Polska bez Schulza, Leśmiana czy Korczaka nie byłaby tą samą Polską.
Po kilkudziesięciominutowym wystąpieniu pana Alexa Dancyga, młodzież zadawała pytania dotyczące osobistych doświadczeń prelegenta, religii i kultury żydowskiej, a także trudnych relacji polsko–żydowskich w Polsce wojennej i powojennej. Na pytanie, gdzie nauczył się tak pięknej polszczyzny, pan Dancyg odpowiedział, że języka polskiego nie musiał się uczyć, tym językiem aż do śmierci posługiwali się jego rodzice w Polsce i Izraelu, on musiał się natomiast nauczyć języka hebrajskiego.
Nie unikano także trudnych tematów, związanych z antysemityzmem, kolaboracją, zagładą. Pan Alex Dancyg kilka razy podkreślał, że jego rodzice przeżyli wojnę dzięki Polakom. Koledzy-nauczyciele z liceum, w którym pracowali, ostrzegli, pomogli wyrobić fałszywe dokumenty, zorganizowali kryjówkę, ale jego dziadkowie, ortodoksyjni Żydzi, zginęli w Treblince. Żydzi nie oczekiwali od Polaków tak wielkiego heroizmu, jak narażanie własnego życia, nie każdy bowiem ma bohaterstwo i odwagę wpisane w genotyp, ale mają żal, że niektórzy z własnej woli donosili, wydawali, okradali. Pan Dancyg wyjaśniał również, jak rozumie biblijne określenie Żydów: naród wybrany, choć, jak się zwierzył, sam jest osobą niewierzącą.
Drugim prelegentem był pan dr Krzysztof Wereszczyński, dyrektor MODN w Koninie. W niezwykle ciekawy sposób, w wykładzie: Żydzi w Polsce. Sztetl Konin, odwołując się często do swojego przedmówcy, opowiadał o obecności narodu żydowskiego na ziemi polskiej i konińskiej. Podając dowody z historii, m.in. bohaterstwo Żydów w czasie powstania styczniowego, podkreślał polskość Żydów i zaangażowanie w życie narodu polskiego. Porównał ich z Kopernikiem, który nie mówił ani nie pisał po polsku, tylko po niemiecku, a mimo to uznawany jest za Polaka, a nie Niemca.
Po części naukowej, druga część miała charakter emocjonalny. Pan Zenon Chojnacki, twórca filmu: „Jeszcze wczoraj tutaj byli…”, zaprosił w niezwykłą podróż do żydowskiego Konina. Dzięki wspomnieniom zapisanym w kadrze, pokazał, co zostało z XIX-wiecznego Konina i jak miasto zmieniło się na przestrzeni wieków.
Następnie młodzież wystawiła spektakl słowno-muzyczny pt.: „Tutaj nie zawsze płynęli z prądem…”. Historia Kapłana, właściciela Glinki wzruszyła uczestników spotkania, a rzewne pieśni: „Jedna łza”, „Tak, jak malował pan Chagall” czy „Hava nagila” długo grały w ich duszach.
Jak czytać kolory szlaków turystycznych?
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
