Wyprawa do lasu. Co robić, gdy napotkamy w lesie agresywne zwierzę? Jak zabezpieczyć się przed żmijami i co, gdy nas ukąsi? Odpowiadamy

Powiadom o tym urząd gminy!

Wedle ustawy o ochronie zwierząt, to gmina ma obowiązek nad wszystkimi zwierzętami, czy to domowymi, czy dzikimi. W takim przypadku należy więc niezwłocznie skontaktować się urzędem gminy.

Pomocy można szukać także u leśników, którzy doradzą, jak zachować się przy zetknięciu z rannym zwierzęciem oraz pomogą w nawiązaniu kontaktu z gminnymi urzędnikami i weterynarzami.

Nie dotykaj, a tym bardziej nie zabieraj!

Często powodem śmierci zwierzęcia może być choroba zakaźna. Nie należy jednak przechodzić obok truchła obojętnie. W takim przypadku jest niezwykle ważne, by powiadomić o tym urząd gminy, a następnie nadleśnictwo. Jeżeli jest to późna godzina, sprawę można zgłosić policji.

Usuwanie i utylizacja martwych zwierząt jest obowiązkiem gminy. Nadleśnictwo należy powiadomić dlatego, bo ubytek zwierzyny w obwodzie powinien zostać uwzględniony w planach łowieckich. Leśnicy sprawdzą także przyczynę śmierci zwierzęcia i w razie potrzeby zawiadomią inne służby, np. inspekcję weterynaryjną.

Nie podchodź, nie dotykaj, nie zabieraj!

Wbrew pozorom, pozostawienie młodego zwierzęcia samego przez rodzica, nie świadczy o porzuceniu. Wręcz przeciwnie, jest to zupełnie przemyślany objaw troski o potomstwo.

Młode zwierzęta nie wydzielają tak intensywnego zapachu jak dorosłe osobniki tym bardziej, gdy leżą bez ruchu - dzięki temu są niewyczuwalne. Z kolei maskujące ubarwienie sprawia, że stają się niewidoczne. Rodzic podchodzi wtedy do potomstwa tylko na czas karmienia, ponieważ jego ciągła obecność zwracałaby uwagę drapieżników. W ten sposób zachowują się m.in. zające, sarny, czy dziki.

Zabierając z lasu małą sarnę na oczach jej matki wyrządzamy jej wielką krzywdę. Takie „uratowane" zwierzę w zasadzie nie ma szans na wychowanie wśród ludzi i powrót do naturalnego środowiska – informują konińscy leśnicy.

Oddal się jak najszybciej!

Zwierzęta najczęściej same unikają spotkań z ludźmi, o ile są zdrowe. Należy pamiętać, że nawet pozornie spokojne gatunki mogą być nieprzewidywalne w czasie godów. Wtedy agresywne mogą okazać się nawet jelenie, o dzikach nie wspominając.

Równie niebezpieczna może być sytuacja, w której zaskoczyliśmy swoją obecnością matkę z młodymi. Gdy samica nie będzie miała możliwości natychmiastowej ucieczki ze swoim potomstwem, może zaatakować nieproszonego gościa.

Gdy jednak napotkamy zwierzę, które według nas dziwnie się zachowuje, niezwłocznie zgłośmy ten fakt leśnikom.

Zachowaj dystans i nie wykonuj gwałtownych ruchów!

Żmije zygzakowate upodobało sobie przede wszystkim podmokłe fragmenty lasów, obrzeża bagien, torfowiska, wilgotne łąki, czy skalne rumowiska. Lubi naświetlone miejsca, tak więc dlatego dochodzi do częstych spotkań na środku leśnych ścieżek.

Żmija, która nie ma gdzie uciec, może próbować odstraszyć potencjalne zagrożenie – zwija swoje ciało, unosi głowę i syczy. W takim przypadku należy zachować dystans co najmniej jednego metra i nie wykonywać gwałtownych ruchów. Wtedy żmija może odpuścić i pozwoli nam się oddalić.

Pamiętajmy, że żmija atakuje zwykle do poziomu kostki, tak więc wysokie i solidne buty powinny ustrzec nas przed ukąszeniem. Warto także patrzeć pod nogi, gdy poruszamy się w potencjalnym miejscu występowania owego gatunku i sprawdzać dokładnie miejsce, w którym zamierzamy usiąść.

Nie wysysaj, nie nacinaj, zgłoś się do lekarza!

Najważniejsze to zachować spokój. Jedynym rozsądnym działaniem w tego typu sytuacji jest natychmiastowe zgłoszenie się do najbliższego lekarza, szpitala. Panika i strach powoduje wzrost tętna, a co za tym idzie, jad szybciej rozprzestrzenia się w organizmie. Warto także unieruchomić kończynę. Spowolni to rozprzestrzenianie się trucizny we krwi.

Pamiętajmy, by pod żadnym pozorem nie wysysać jadu i nie nacinać miejsca ukąszenia. Takie działanie może pogorszyć sytuację. Jak najszybciej zgłośmy się do lekarza, gdzie otrzymamy zastrzyk z surowicą.
Ukąszenie przez żmiję bardzo rzadko kończy się śmiercią, to jednak jego skutki są nieprzyjemne.

Ubierz się odpowiednio, stosuj środki chemiczne!

Obecność kleszczy w lasach często jest czynnikiem, które zniechęca nas spacerów. Należy pamiętać, że możemy się na nie natknąć nie tylko w lesie, ale wszędzie, gdzie występuje zieleń. Te pajęczaki czyhają w trawie, na drzewach, czy krzewach.

Zadbajmy o profilaktykę! Pamiętajmy, że co trzeci kleszcz może być nosicielem boleriozy. Stosując odpowiednie ubranie i zabezpieczając się poprzez używanie dedykowanych środków chemicznych możemy uchronić się przed ukąszeniem kleszcza.

Od razu po powrocie ze spaceru dokładnie skontrolujmy swoje ciało, a w razie zauważenia kleszcza natychmiast go usuńmy zgodnie z zaleceniami, które znajdziecie pod kolejnym pytaniem.

Działaj szybko!

Samodzielne usuwanie kleszcza to zabieg prosty i bezbolesny. Za pomocy pęsety lub specjalnego haczyka, chwyć pajęczaka jak najbliżej skóry i pociągnij w górę (prostopadle do wkłucia) zdecydowanym ruchem. Miejsce ukąszenia zdezynfekuj odpowiednim preparatem.

Przez 30 dni po ugryzieniu należy zwracać uwagę na wystąpienie niepokojących objawów: rumienia czy podwyższonej temperatury oraz objawów podobnych do grypy. Gdy takie wystąpią, należy jak najszybciej zgłosić się do lekarza.

Tak, ale na smyczy!

Należy pamiętać, że puszczania luzem swojego psa w lesie zabrania ustawa o lasach oraz artykuł 166. kodeksu wykroczeń. Wyjątkiem są czynności związane z polowaniem.

Pies spuszczony w lesie ze smyczy może zagrozić dziko żyjącym tam zwierzętom. Psy w lesie wprowadzają niepokój i są często przyczyną śmierci dzikiej zwierzyny. Należy zatem rygorystycznie przestrzegać tego nakazu nie tylko z obawy przed mandatem, ale przede wszystkim w trosce o przyrodę.

Zawiadom leśników lub policję!

Wnyki to narzędzie kłusownicze w kształcie pętli z drutu lub stalowej linki. Umieszczane są na ziemi lub na wysokości głowy zwierzęcia i przyczepione do pniaka drzewa lub specjalnie wbitego palika. Zakładane są z reguły grupowo po kilka, a nawet kilkadziesiąt na przesmykach, którymi porusza się zwierzyna. Stanowią także zagrożenie dla ludzi, szczególnie zimą, gdy maskuje je śnieg. W przypadku ich znalezienia należy niezwłocznie zawiadomić leśników lub policję.

Nie należy samodzielnie zdejmować, ani zabierać ze sobą wnyków, ale zapamiętać lub dobrze oznaczyć miejsce ich znalezienia (w naszym kraju nawet posiadanie wnyków jest karalne!). Można ostrożnie zaciągnąć pętlę, aby unieszkodliwić niebezpieczne wnyki do czasu przybycia odpowiednich służb.