Wiesław Gołas patronem dużej sali Kieleckiego Centrum Kultury. Pięknie upamiętniono postać wybitnego, związanego z Kielcami aktora

Duża Scena Kieleckiego Centrum Kultury nosi imię Wiesława Gołasa. Uroczystości z tej okazji odbyły się w sobotę, 27 kwietnia, rozpoczęły się konferencją prasową, w której wzięła udział córka artysty Agnieszka Gołas, jego pasierb, Krzysztof Krawczyk oraz przyjaciele, między innymi znana aktorka Magdalena Zawadzka. Rodzina oraz przyjaciele Wiesława Gołasa opowiadali o tym, jak aktor mocno kochał Kielce, wyjaśniali, że Wiesław Gołas często wracał wspomnieniami do lat dzieciństwa spędzonych w stolicy naszego województwa.

Po konferencji Odbyło się uroczyste odsłonięcie tablicy pamiątkowej Wiesława Gołasa na którą zaprosiła Agata Klimczak-Kołakowska, dyrektor Kieleckiego Centrum Kultury. Licznie zebrani goście na czele z prezydentem Kielc Bogdanem Wentą chętnie oglądali specjalną wystawę we foyer Kieleckiego Centrum Kultury, która dotyczy związku Gołasa z Kielcami.

Wiesław Gołas spędził w Kielcach 20 lat, chodził tu do szkoły, działał w Szarych Szeregach, niemal cudem uniknął śmierci z rąk hitlerowców. Kiedy już był znanym aktorem zawsze z sympatią wypowiadał się o rodzinnym mieście. Jestem w kontakcie z jego córką, która zaakceptowała pomysł takiego uhonorowania ojca - mówiła Agata Klimczak-Kołakowska.

Przypomnijmy, że popiersie Wiesława Gołasa znajduje się w kieleckiej Alei Sław.

Zobaczcie zdjęcia z pierwszej części uroczystości nadania imienia Wiesława Gołasa Kieleckiemu Centrum Kultury:

Wieczorem na scenie Kieleckiego Centrum Kultury wystawiono „Papkinadę”, czyli wspaniałe widowisko upamiętniające wybitnego aktora - Wiesława Gołasa. Zobaczcie:

Wiesław Gołas urodził się 9 października 1930 roku w Kielcach - aktor teatralny i filmowy. Jego ojciec, Teofil był ogniomistrzem 2. Pułku Artylerii Lekkiej Legionów. Po klęsce kampanii wrześniowej ukrywał się. Zginął w obozie w Majdanku.

W czasie II wojny światowej Wiesław Gołas wstąpił do Szarych Szeregów, a następnie do Armii Krajowej. Posługiwał się pseudonimem "Wilk". Przez pół roku siedział w niemieckim więzieniu w Kielcach.

W 1954 roku ukończył warszawską Państwową Wyższą Szkołę Teatralną i zadebiutował na scenie Teatru Dolnośląskiego we Wrocławiu. Od 1955 roku występował w Warszawie.

Sympatię widzów zaskarbił sobie doskonałymi kreacjami komediowymi. Zagrał w niemal stu filmach, wśród których znalazły się "Żona dla Australijczyka", "Rękopis znaleziony w Saragossie", "Kapitan Sowa na tropie", "Brunet wieczorową porą", "Zabicie ciotki", "Szabla od komendanta", „Chudy i inni”, oraz kilkunastu serialach - m.in. "Czterej pancerni i pies", "Czterdziestolatek" i "Alternatywy 4".

Był współtwórcą Kabaretu Koń, członkiem Kabaretu Dudek, wykonawcą piosenki „W Polskę idziemy” autorstwa Jerzego Wasowskiego i Wojciecha Młynarskiego.

Był żonaty z Marią Krawczyk-Gołas. Córka Agnieszka Gołas-Neres, namówiła ojca do spisania wspomnień, wydana w 2008 roku książka nosi tytuł „Na Gołasa”. Aktor zmarł w wieku 90 lat, w 2021 roku.