Pamiątki po wybitnym Koninianinie trafiły do biblioteki. Józef Lewandowski w przyszłym roku skończyłby 100 lat. Będzie wystawa

M.in. dokument z 1946 r. dot. zmiany nazwiska, dyplom nadający tytuł doktorski, legitymacja PEN Clubu, setki zdjęć, slajdów, taśm magnetofonowych i wideo przypłynęły do Polski prosto ze Skogås, dzielnicy Sztokholmu, w którym mieszkał prof. Lewandowski.

W zbiorze znalazło się również wiele prac autorstwa żony profesora Teresy Lewandowskiej. Całość zbioru po skatalogowaniu i opracowaniu trafi do Czytelni MBP.

Na rok 2023 planowana jest wystawa z okazji 100. rocznicy urodzin prof. Józefa Lewandowskiego.

Lewandowski urodził się w Koninie w 1923 r., był synem zasymilowanych Żydów. Po wybuchu II wojny światowej przebywał w Związku Radzieckim. We wrześniu 1944 roku wstąpił do Ludowego Wojska Polskiego, służył m.in. w Głównym Zarządzie Informacji.

Od 1957 był pracownikiem Katedry Historii Polski w Wojskowej Akademii Politycznej, w 1958 roku ukończył studia historyczne na Uniwersytecie Warszawskim, tam w 1961 obronił pracę doktorską napisaną pod kierunkiem Henryka Jabłońskiego. Praca ta w zmienionej wersji ukazała się w 1962 pod tytułem „Federalizm. Litwa i Białoruś w polityce obozu belwederskiego XI 1918 – IV 1920".

W 1969 r. wyemigrował do Szwecji i od 1972 r. do przejścia na emeryturę w roku 1988 pracował na Uniwersytecie w Uppsali. Autor książki „Cztery dni w Atlantydzie" (wydanej w Uppsali, w Koninie pod zmienionym tytułem „Moja Atlantyda") i główny bohater filmu dokumentalnego Andrzeja Mosia „Moja Atlantyda".