Msza „trydencka” co miesiąc w konińskiej farze.

Po trzydziestu latach przerwy, w lipcu br., w konińskiej farze została odprawiona Msza św. w nadzwyczajnej formie rytu rzymskiego, potocznie zwana „trydencką”. Przybyło na nią wielu wiernych, chcący doświadczyć takiej formy modlitwy Kościoła, w jakiej modlili się jeszcze w ubiegłym wieku ich rodzice i dziadkowie.

Trzecia niedziela miesiąca

Msze „trydenckie” odprawiane są w kościele św. Bartłomieja w każdą, trzecią niedzielę miesiąca o godzinie 16.00. Najbliższa odbędzie się 17 października br. i odprawi ją ks. dr Adam Zieliński - delegat biskupa ds. ruchów katolickich oraz koordynujący w naszej diecezji sprawowanie Mszy Świętej Trydenckiej.

Łacina

Czym różni się Msza „trydencka” od tych, które znamy? Skupimy się tylko na najbardziej zauważalnych różnicach, bo wszystkich jest ich dość dużo. Od zwyczajnej formy rytu rzymskiego, czyli mszy odprawianej codziennie we wszystkich kościołach mszę trydencką różni przede wszystkim język. Zarówno modlitwy, jak wezwania i odpowiedzi są po łacinie, gdyż w okresie formowania się tego rytu był to język kościoła. Pierwotnie cała msza odprawiana była po łacinie. W językach narodowych głoszono jedynie kazania. Współcześnie w czasie mszy trydenckiej, pojawiają się fragmenty w językach narodowych (czyli, w naszym wypadku, po polsku). Są to czytania z Biblii. W języku ludu nadal głosi się też kazanie.

Kapłan zwrócony przodem do ołtarza

Inną bardzo dostrzegalną różnicą jest strona, w jaką zwrócony jest kapłan. Potocznie mówi się, że ksiądz stoi tyłem do ludzi. W takim ustawieniu chodzi jednak o to, żeby ksiądz stał przodem do ołtarza i tabernakulum.

Trzy lniane obrusy niczym trzy całuny

Na ołtarzu znajduje się krucyfiks, przypominający o tym, że msza jest kontynuacją ofiary Chrystusa. Ołtarz nakryty jest trzema lnianymi obrusami, co również ma swoją symbolikę – przypominają one całuny, a jednocześnie oznaczają Kościół tryumfujący, pokutujący i walczący. Na ołtarzu muszą również znajdować się zapalone świece: dwie, jeśli odprawia się mszę zwykłą i sześć, jeśli msza jest uroczysta. Elementem ołtarza muszą być także umieszczone w nim na stałe relikwie świętych.

Ornat skrzypcowy

Nieco inne niż stosowane powszechnie są również szaty liturgiczne. Mszę trydencką odprawia się zazwyczaj w tzw. ornacie skrzypcowym, składającym się z dwóch zszytych ze sobą sztywnych płatów materiału, z otworem na głowę. Poza ornatem kapłan ma na sobie humerał, czyli czworokątną chustę lnianą przypominającą o potrzebie skupienia i albę symbolizującą szaty wybielone we krwi Baranka, która jest ściągnięta paskiem – oznaką wstrzemięźliwości. Na lewym ramieniu kapłan ma manipularz. Pierwotnie był on chustą do ocierania potu z czoła, obecnie symbolizuje trud pracy kapłańskiej. Na szyi ma stułę, symbol łaski uświęcającej. Poza mszą ksiądz wkłada kapę – obszerny płaszcz z kapturem, spięty klamrą.