Dobre kino i kontakt są potrzebne zawsze, bez względu na to, czy jest pandemia czy nie

Polska Światłoczuła od 10 lat dociera w najodleglejsze miejsca Polski, by pokazywać polskie filmy. Ich trasy są wyjątkowe, ponieważ zabierają ze sobą twórcę i wspólnie spotykają się z publicznością w Lipiej Górze, Sztabinie czy Uhercach Mineralnych. Kto potrafi wskazać, gdzie te miejsca są na mapie? No właśnie. „Teraz robimy to samo, tylko, że w onlinie” – mówi Dorota Kędzierzawska reżyser i założycielka projektu.

Oczywiście to trasy są sercem Polski Światłoczułej, dlatego chcieliby jak najszybciej wyjechać z Warszawy w kolejną podróż. Ale spotkanie na Zoomie, dla którego pretekstem jest film oraz możliwość poznania twórcy z nim związanego, zbliżenie się do niego, rozmowa, choć jest pewnym substytutem, jest równie ważne. „Czasami potrzebujemy więcej czasu, by przełamać barierę ekranu monitora, ale energia i tak płynie i wydarzają się naprawdę piękne rzeczy” – opisuje nową formułę spotkań Maria Wiśniewska koordynatorka projektu.

Rozpoczęli w grudniu od szkół.

Okazało się, że spotkanie z Wiktorią Gorodeckają oraz Janem Marczewskim było atrakcyjne dla uczniów, którzy utknęli w domach na zdalnym nauczaniu. Rozmowa z kimś z zewnątrz, pełnym pasji dla tego, co robi, otwarta i niezobowiązująca przyniosła nastolatkom ulgę i prawdziwe inspiracje. Wielu z nich zupełnie poważnie myśli o szkole teatralnej lub filmowej.

Okazało się, że kultury filmowej szczególnie potrzebują zamknięte społeczności, którym najtrudniej radzić sobie ze skutkami izolacji. „Odbyliśmy wspaniałe rozmowy z zakładem poprawczym w Szubinie i domem dziecka w Mińsku Mazowieckim” – opowiada Maria i zaraz dodaje: „do zakładów poprawczych nikt nie zagląda. Ich wychowankowie szczególnie cierpią na izolację w czasie pandemii. W domach dziecka sytuacja wygląda podobnie. To nie jest wina ich dyrekcji. Po prostu ci co na co dzień są samotni, w wyniku Covid – 19 stali się samotni jeszcze bardziej.”

Są też dobre strony lock downu. Pandemia skłoniła członków światłoczułej ekipy do poszerzenia swojego repertuaru. „Wiedząc jakie są nasze silne strony, wymyśliliśmy zupełnie nową formułę spotkań – Kamera(lnie)! – opowiada Arthur Reinhart– operator filmowy i współtwórca projektu.

„Zapraszamy tylko 9 osób na spotkania z wybitnymi twórcami, już bez oglądania wspólnie filmu. Nasi goście m.in Piotr Jaxa, Janusz Margański, Eliza Rycembel czy Mariusz Wilczyński dzielą się swoim doświadczeniem, niesamowitym anegdotami, a dzięki małej publiczności, artyści są naprawdę otwarci i na wyciągnięcie ręki.” Bycie wspólnie, nawet w przestrzeni wirtualnej, otwiera ludzi. “W trakcie pierwszego spotkania – z Piotrem Jaxą – jeden z uczestników umówił się z na kawę, by porozmawiać jak fotograf z fotografem!” - dodaje Tomasz Wicher - realizator Światłoczułej.

W planach mają nowe i nagradzane filmy:

trasę z „Wielorybem z Lorino” i Maciejem Cuske a także z „Najbrzydszym samochodem świata i Grzegorzem Szczepaniakiem. Zaprosili również Dorotę Roqueplo – chyba najbardziej utytułowaną polską kostiumografkę.„Czasy są trudne. To trochę paradoks, że rok, w którym obchodzimy 10 rocznicę powstania projektu i marzyliśmy w związku z tym o wielkiej trasie z kilkunastoma twórcami, prawdopodobnie spędzimy na szukaniu i wypracowywaniu nowych strategii kontaktu. Może to dobrze. Dzięki temu zobaczyliśmy, że siłą Światłoczułej jest moment, iskra spotkania i że warto o nią zabiegać wszelkimi możliwymi sposobami” – podsumowuje z nadzieją Dorota Kędzierzawska.